Al voor mijn transplantatie speelde de gedachte door mijn hoofd een studie te starten. Gedragswetenschappen, filosofie, communicatiewetenschappen. Een leuke en misschien minder intensieve manier dan werken om toch in ontwikkeling te blijven.

‘Als ik moet stoppen met werken vanwege energietekort, kan ik met een opleiding wellicht toch actief blijven zonder dat er van buitenaf druk op mij ligt.’ Een conclusie die ik trok toen ik halverwege 2018 daadwerkelijk moest toegeven dat zelfs een halve werkweek teveel gevraagd was van mijn lichaam. In mijn baan waren anderen afhankelijk van mij en dat kon ik op een bepaald punt niet meer waarmaken. Een studie zou ik voor mezelf doen en hierin kon ik mijn eigen tijd indelen. Ik was enthousiast! Mijn gezondheid stortte in elkaar nog voordat ik iets kon oppakken. 

Plan B

Een plan B had ik ook al; een studie starten ná de transplantatie. Dat gaf dezelfde “rust” bij het opstarten en zo kon ik langzaamaan wennen aan een gestructureerd leven. Een leven waarin er – na er een kleine drie jaar uit te zijn geweest – weer verplichtingen zouden zijn, een dwingende en vroege wekker, hersenkrakers en “collega’s”. 

Training

Gevoelsmatig wilde ik het eerste jaar gebruiken om mijn lichaam terug te krijgen. Te ervaren hoe ik dan fysiek en mentaal functioneerde. Toen het herstel na transplantatie en eenmaal thuis voorspoedig ging, borrelde het idee van de studie opnieuw op. ‘Het jaar na transplantatie, zou dat een optie zijn? Fysiek gaat het lekker. Ik beweeg veel en intensief, ik heb geen 100% longfunctie, maar ik kan weer zoveel zonder ziek te worden of te moeten slapen voordat ik verder kan. Psychisch heb ik nog last van concentratieproblemen en vergeet snel dingen, maar misschien kan ik dat juist met een studie trainen.’ Ik werd steeds enthousiaster. Trok de stoute schoenen aan en meldde me aan.

Uitdaging

Dat aanmelden ging vrij soepel. NAW-gegevens in een formuliertje typen en op ‘verzenden’ klikken. Maar daarna kwam het. Of ik wel een aanvullende wiskundetoets op vwo-niveau wilde halen en een motivatiebrief kon schrijven. Max één A4’tje. Nu heb ik met schrijven niet zoveel moeite, maar kort en bondig schrijven en tóch de juiste dingen zeggen is best een uitdaging. Vooral als het om een toelatingscommissie van de universiteit gaat. Dan leg je de lat voor jezelf toch al snel wat hoog. 

En dus …

Natuurlijk liet ik me niet kennen – net als voor de wiskundetoets, ik ben vol in de boeken gedoken – ging aan de slag en dit kwam eruit. Zou jij mij toelaten?

Geachte toelatingscommissie,

De studie communicatiewetenschappen staat bovenaan mijn wensenlijst, omdat zowel communicatie als studie en onderzoek mij intrigeren. Communicatie is een dagelijks gebruik, maar kan soms best ingewikkeld zijn. Wat is het effect of de invloed van communicatie? Zijn we ons dat bewust en kan dat altijd? 

Mijn ambitie is instellingen te helpen met hun uitdagingen op het gebied van communicatie. Wat gaat er mogelijk mis, hoe heeft het zover kunnen komen, wat zou men anders willen, wat is hierin mijn advies en hoe kan het gewenste resultaat worden bereikt? 

Daarnaast lijkt het mij interessant artsen (in opleiding) onderwijs te geven op het gebied van communicatie. Ook een rol binnen de Nederlandse Transplantatie Stichting met betrekking tot de communicatieve educatie van specialisten, of de communicatie met nabestaanden speelt door mijn hoofd.

Dit laatste komt voort uit persoonlijke ervaringen met ziekenhuizen, specialisten en zeer recent een transplantatietraject. Verpleegkundigen en specialisten hebben altijd indruk op mij gemaakt. Zij zijn voor een patiënt dé bron van informatie. Maar ze moeten continu afwegen wat wel en wat niet te communiceren en hun kennis overdragen in niet altijd even gemakkelijke situaties, aan zeer verschillende ontvangers. Een vak apart. De een beheerst dit van nature, voor de ander ligt hier een uitdaging. Ik zou het bijzonder vinden de specialisten van de toekomst op dit gebied op weg te mogen helpen vanuit kennis en ervaring. 

Met deze studie communicatiewetenschappen hoop ik handvatten te krijgen om bovenstaande te kunnen realiseren. Ik heb ervaring met externe bedrijfscommunicatie, maar ik hoop na deze studie probleemsituaties beter te kunnen doorgronden en optimaal in staat te zijn een advies op te stellen. Daarbij hoop ik met zelfvertrouwen te leren spreken in het openbaar en voor grotere groepen. Zodat ik mijn adviezen goed en geloofwaardig over de bühne kan brengen en ik me zeker kan voelen bij het geven van onderwijs en het spreken tegenover specialisten.

Voor mij voelt deze studie nu als een goede weg om in te slaan. Na mijn longtransplantatie vorig jaar valt mijn leven langzaamaan op zijn plek en krijgen ambities weer een kans. Ik hoop met deze studie mijn brein opnieuw aan het werk te zetten en richting te vinden in een reeks aan mogelijkheden. Om vervolgens met het resultaat weer verder op pad te gaan.

Vriendelijk groetend,
Jojanneke Smeenk

Ps: Yes, ik ben toegelaten!! Feest bij mij 😁 Onder voorbehoud van de wiskundetoets, dat dan nog wel …